SENİNLE
Bir fincanın iki kenarıydık
Kalbimiz sevdaya köpürür
Telvelerimiz cihana dağılırdı…
Sonsuza vuran isyanlarım vardı
Bir tebessüm şakağından vurulmadan önce
İşte gülüşünle başladı bütün hikâye
Hatırlıyorum da
Âleme racon kesmiştim, seninle…
Yüreğimde devriye gezerdi ateş kuşları
Gözlerimde ağulu bir bekleyişin, sızılarıyla…
Fırtınalara kafa tutardım
Acı vız gelir, tırıs giderdi
Ve tüm dertler hizaya gelirdi.
İki nefes arasında, yeniden severdik
Bütün yüzler eski
Bütün özlemler yabancıydı seninle…
Seni sevmeyen şiirlerin eli kırılsın
Diye haykırmak gelirdi içimden.
Çiçekler güzelleşir
Karanlıklar ışığa yenilirdi.
Gözlerimi kırpmazdım o an kaybolacaksın diye.
En çözümsüz denklemlerde
Bütün sonuçlar sana çıkardı, seninle…
Denizleri köpürten
Dalgaları şahlandıran
Rüzgâra karşı duran
Bütün yanlışların ortasında
Tek doğruydum, seninle…
Gündüzüm b/aşka
Gecelerim b/aşka
Senin için sürgüne gönderirdim mısraları
Ne çok sınadık oysa aşkı
Üç noktaların bitmeyen sarmalında
Ateşten çerağ olurdu şiirlerim
Usul usul yanardım seninle…
Ah sevdiğim!..
Ne ile çarpsam
Ne ile toplasam
Ne ile bölsem
Ve hatta ne ile çıkarsam
Sana çıkan ihtimallerdeydim, seninle
Sana çıkan ihtimallerdeydim…
Âdem EFİLOĞLU