SENİNLE

 

Bir fincanın iki kenarıydık

Kalbimiz sevdaya köpürür

Telvelerimiz cihana dağılırdı…

 

Sonsuza vuran isyanlarım vardı

Bir tebessüm şakağından vurulmadan önce

İşte gülüşünle başladı bütün hikâye

Hatırlıyorum da

Âleme racon kesmiştim, seninle…

 

Yüreğimde devriye gezerdi ateş kuşları

Gözlerimde ağulu bir bekleyişin, sızılarıyla…

Fırtınalara kafa tutardım

Acı vız gelir, tırıs giderdi

Ve tüm dertler hizaya gelirdi.

İki nefes arasında, yeniden severdik

Bütün yüzler eski

Bütün özlemler yabancıydı seninle…

 

Seni sevmeyen şiirlerin eli kırılsın

Diye haykırmak gelirdi içimden.

Çiçekler güzelleşir

Karanlıklar ışığa yenilirdi.

Gözlerimi kırpmazdım o an kaybolacaksın diye.

En çözümsüz denklemlerde

Bütün sonuçlar sana çıkardı, seninle…

 

Denizleri köpürten

Dalgaları şahlandıran

Rüzgâra karşı duran

Bütün yanlışların ortasında

Tek doğruydum, seninle…

 

Gündüzüm b/aşka

Gecelerim b/aşka

Senin için sürgüne gönderirdim mısraları

Ne çok sınadık oysa aşkı

Üç noktaların bitmeyen sarmalında

Ateşten çerağ olurdu şiirlerim

Usul usul yanardım seninle…

 

Ah sevdiğim!..

Ne ile çarpsam

Ne ile toplasam

Ne ile bölsem

Ve hatta ne ile çıkarsam

Sana çıkan ihtimallerdeydim, seninle

Sana çıkan ihtimallerdeydim…

 

Âdem EFİLOĞLU

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required