SENDEN SONRA
Sevinçlerin şakağından vurulduğu bir demdeyim
Aklıma geldin
Boynu bükük anılarım süzüldü gözpınarlarımdan.
Güneş bir parçasını daha fırlatırken
Gökyüzü düğmelerini çözüyor.
Bir neşter daha vuruyor doktor
Yolunu kaybetmiş bulutlara.
Yüreğimin sisli yolarında
Beraber ağlıyorum…
Mavi bir akşamın renklerinde yıkanıyor gözlerim
Nereye baksam hüzün damlıyor
Nereye baksam hayatın nabız atışında hükümsüzüm
Nereye baksam yarım kapanıyor gözlerim.
Senden sonra diye başlayan cümleler
Kurşun olup saplanıyor bağrıma bağrıma
Taze bir doğumun sancılarından
Titreyen bedenimin soluksuzluğunda
Aşkın soykırımına uğruyor
Tüm kelimeler…
Soluğumu kesiyor zaman…
Nefes almak bile farazi bir eylemin yankılarından geçiyor
Batıyor tenime her defasında yokluğun
Acısını boş verdim de
Sancısı yakıyor canımı
Acı geçip gidiyor
Mızrak gibi saplanmış sancı gitmiyor bir türlü
Anlıyorum yalnızlık sancısı işte böyle zor diye…
Ah! Acının doludizgin koştuğu memleketlerden geçtim
Hiçbir yokluk bu denli öldürmedi ruhumu
Adım nefesine koşarken
Aşka hemhal bir kavganın ayakuçlarındaydım
Karanlığın askerleri düşer peşime
Sensizliğe gebe bedenimle
Kan revan sabahlara erteli umutlar…
Senden sonraya kurulmuş saatlerin
Ölüm çığlığı aynalardan yansıyan
Yüreği rehin düşmüş mahkûmun son sözleriyim
İyim desem inanma
Kötüyüm desem muamma…
Senden sonra
Es payı bırakmadan acılarımın hıçkırıklarıyla savaşıyorum
Hatırladıkça
Hasret sıtmasına tutuluyorum
Söyleyemiyorum
Her köşe başı adına aşina sokaklarda
Aşinasız suretlerle anıldığımı
Unutmadan
Artık uyuyamıyorum…
Adem Efiloğlu