SEN BENİM EN GÜZEL ŞİİRİMSİN 2

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Biliyor  musun sevgilim

Zaman  yetişemezken içimizin rengine

Bir  ışık busesi ısmarladım gökkuşağından

Al  avuçlarına güneşin kollarını

Bulaştırırken  baştan başa aşka

Söyle   Her renkte gülümser bakışların

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Mesela sabahları  uyandır öpüşlerinle

Perdelerini  tebessümle  arala

Kahvaltılarına sür bal dudaklarını

Gözlerinde  sımsıcak sevdan

Sözcüklerinle   adımı ana ana

Sancıyan  zamanlarını özlemle sıralarken

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Soluğunu  çekip ciğerlerime

Hohlasaydım  dudak aralığından şiirleri

Kelime  kelime

Ben  deseydin

Seni  en çok sabahlarda sevdim

Gözlerin  daha yeni yeni gelirken kendine

Öp  dudaklarımdan derin derin

Öpüp  getirirken beni kendime

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Haydi

Anlat  zamanı şimdi tüm sessizlik dinlesin seni

Sabahın  derinlerinde ağlayan duygularınla

Aruz  bir hıçkırıkla düş gözlerime

Aşk  diye…

Seni  bildiğimde

Kaybolurken içimde

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Bir bilsen kelimeler  girmişti birbirine

Sen  yine bildiğin dualarda sır

Anlatsan  geçer mi ardınca bin asır

Derim  be sevgili

Aşk  en çok senin yüreğinde esirse

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Sen benim en güzel şiirimsin

Sev  beni kadın

Sevki âlem sana boyansın

Ve  sana boyansın yüreğim

Bedenim

Bak gözlerimin içine

Baştan başa ben senim

Bildiğin gibi hep sıra sıra cümlelerimde

Sen benim en güzel şiirimsin

 

Âdem Efiloğlu