SEN BENİ HİÇ SEVMEDİN

 

Bak…!

Hüzzam makamı şarkılar mırıldanıyor dilim

Sert rüzgârlar esiyor şakağımdan

Zamanın ağırlığında ağaran saçlarım

Hep hüsran gönlümde açılan son/durak kapılar

Yıkılıyorum bir çocuk gibi kendimi kaldırmadığım duvar dibine

Sarmaşıklarca uzanıyor adımların

Aşkım/sız baharlara yolumun

Cam kırıklarının yüreğime batışı gibi

İntihar ediyor tüm söylediklerin

Gözlerimden bir sen geçiyor

Birde ben düşüyor

Ağlıyorum sessizce/sessizliğe

 

Karşılıklı bir sevdanın tek yanıymışım

Teknelerim de sağır

Şimdi sensiz dilsizliğim

Ağlıyorlar iç çekerek yalnızlığım/a  yarım yanım

Ben üşüttüm Temmuz’u yokluğunda

Isıttım zemheriyi yanımda olduğunda

Cam kırıklarının yüreğime batışı gibi

İntihar ediyor tüm söylediklerin

Gözlerimden bir sen geçiyor

Birde ben düşüyor

Ağlıyorum sessizce/sessizliğe

 

Şafaklarımın siyahında beklediğim zamanlar öldü

Gecenin koynunda ‘sen’ beslediğim yanmışlığım var benim

Hayallerimin önünü kesti çığlıklarım beni son vurduğun yerde

Ah… anlatsa beni şimdi maskesiz aynalar

Günün batışı gibi seyreleceğim tüm söylemlerinden

Cam kırıklarının yüreğime batışı gibi

İntihar ediyor tüm söylediklerin

Gözlerimden bir sen geçiyor

Birde ben düşüyor

Ağlıyorum sessizce/sessizliğe

 

Yetim ümitler büyüttü hayatım

Umutlar salkım saçak darağaçlarında

Sinemde söyleyemediklerim haykırışsız

Öldüm sen  bitti  dediğinde ayrılığa

Çıkarttım sevinçsiz sözlerimi lügatimden

Cam kırıklarının yüreğime batışı gibi

İntihar ediyor tüm söylediklerin

Gözlerimden bir  sen geçiyor

Birde ben düşüyor

Ağlıyorum sessizce/sessizliğe

 

Adem  efiloğlu