MEKÂNSIZIM SEVDİĞİM

 

Mekânsızım sevdiğim

Akşamların ayazına selam durur kirpiklerim

Gülüşlerimin asıldığı zifir karanlığa

Alnımın ortasında derin keder

Delikanlı sözcüklerin içinden

Sessizce intizar eder…

 

Mekânsızım sevdiğim

Tali yangınlar büyütüyorum

Uluorta aşkın nazarında

Dudaklarımın titrediği yerlerde büyütüyorum

Sensizlik akşamlarını

İçimde ulu bir yalnızlıkla

Son nefesini çekiyorum aşkın…

 

Mekânsızım sevdiğim

Korkularımın hatıra defterinde

Yollarım derin çukur

Yusuf ile yan yana ruhlarımız

Her gurbet diyarının kapılarında nöbetçiyim

Sözcüklerimle ağlayan meleklerle yoldaş

Mekânsızım sevdiğim…

 

Ahh sevdiğim!..

Ruhu çekiliyor umutlarımın

Delikanlı sözcükler ayartıyorum her şeye rağmen

İçimdeki huzursuz çocuk

Acılarımın denizinde

Üç gün üç gece Yunus Peygambere yoldaştım

Kovuldum bütün diyarlardan canımın efendisi Muhammed gibi

Mekânsızım sevdiğim…

 

Cürmümü mazur gör

Aşk kapılarında esir semazenlerle

Ayaklarının altında dönedurdu dünya

Avuçlarıma umut kandilleri yaktım

Seyrine  daldım dünyanın

Dünya benim içimde

Ben içinde dünyanın

Mekânsızım sevdiğim…

 

Âdem Efiloğlu

 

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required