MELİKEM

Melikem

Asil saçlarına bile daha rüzgarlar dokunmadan

Göğsümün çeperinden

Göğün kanatlarına yükseliyor

Ruhumdaki sevda kuşları

Kanatsız…

 

Melikem

Bekâretin sabır kuşandığı parmaklarımda

Nefesine ram olmuş kelimelerim

Dünyaya sus pus olmuşuz

Üzengi bekleyişlerde

Hani sıkılıyor insan

Kokun ciğerlerimde semaha durmuş

Kalbimde çocuksu oyun havaları

Halay çekiyorum vuslatınla…

 

Melikem

Yokluğunda  sessiz ruhum

Varlığında oyun parkı

Mesela kalbim çarpışan otomobiller gibi

Saçlarım balerinle dans eden kavalye

Gözlerim ışık ışık

Avuçlarım dönme dolabı kucaklıyor

Bir çingene kızının ellerinden halkalanıyor sözlerim

Her taraf gümbür gümbür seninle…

 

Melikem

Selamın gelse

Maşuk zihnimi uyandırır infialim

Bir görsen beni

Yanaklarımda gamzelerin atar

Dudaklarımda zikir çeker heyecanın

Gözlerimde havai fişek gösterileri

 

Melikem

Mesafeleri dert etme

Gönlümün tahtında hürriyetin

Yüreğimin salıncağında aşkın

İmzası derin kazılmış bir kaderin

İki oyuncusuyuz

Haydi finalini mutlu yazan

Bir senaristin avuçlarında uyuyalım…

 

Adem Efiloğlu