MİADI DOLMUŞ GAMZELERİMİN AKŞAM SAATLERİ

Bir düş sarsa da hayallerini

Ufkuna dökülmeyen yağmur

Senin değildir

 

Nicedir yakalayamasam da gülümsemelerini

Gülüşünden yoksun hayat benim

Senin değildir

 

Miadı dolmuş gamzelerimizin akşam saatlerinde

Bir hoyrat rüzgâr avucunda

Toprak doldu gözlerimize

Dünyanın dibine düşmüşüz

Hayatı kilitlemişler üstümüze

Hayat dediğin nedir ki

Tecilli ölüdür cesetlerimiz…

 

Kim derdi ölü bir bakışa kurban edecektik şiirleri

Savrulurken fırtınanın önünde

Saçların süzülür gibi gözlerimden geçerdi

İsmine amade Azrail değiştirirse safını

Bütün ölümler onunla yapacaktır tavafını

Söyle şimdi hangi gassal gönüllü cesedimi yıkamaya

Kim ölür yerime seve seve gözlerime bakarken

 

Derim ki

“Ali Ayşe’yi seviyor” diye koşarken çocuklar

Ayşe saçlarına bağlıyor aşkın umut çaputlarını

Yar’a oluyor bütün sözler dilinde

En güzel yerinde vuruluyor serçe bakışlarının

 

Sararım küçük acılarını gözkapaklarımın

Asılsız söylemler kadar haklıdır içimdekiler

Yaralarımdan sızıdıkça hayat yanımız

Derinlere doğru iner bütün hicvedişler,

Elinde ki kan’a bulaştıkça serçelerin kanatları

Ölüm kadar sessiz kalacak

Tüm bekleyişler

 

Âdem EFİLOĞLU

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required