HİÇBİR ŞEY ESKİSİ GİBİ DEĞİL

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Ne uykuların düzeni dikiş tutmakta

Ne de şu ikide bir yoklayan öksürük

Hatta her sabah uykularda bedenim

Kalkmaya zorlanmakta

Bildiğin hayalet mübarek…

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Hayallerin birer birer öldüğünü gördükçe

Her gün biraz daha çöküyor omuzlarım

Ve biraz daha artıyor kırışıklıklarım

Her adımda sızlanıp duruyor

Yılların yorgunu ayaklarım…

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Ne mevsim eski mevsimlere benziyor

Ne sabahlar sabaha

Ne akşamlar akşama

Küresel yanılgılar düşüyor her hesaba

İklimler değişiyor diyor haberler

İklimlerle değişiyormuş bak hayaller…

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Zamanın firari bakışları

Mutluluk damıtmıyor artık bize

Mesafeler sökün tutmakta şiirlerimizde

Küskün kelimeler içiyoruz

Köz üzerinde kararmış demlikte

Ne alev aleve benziyor

Ne çay çay’a

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Duygularıma gem vurma vaktinde

Usul  usul soyundukça kelimeler anlamlarından

Anlamda kaybolma telaşındayım

Bir ana tezahür ederken aldanışlarım

Zavallı bedenimin ağırlığına

Yabancı ayaklarım

Bir adım geri

Bir adım geri

Gidemiyor hiç ileri…

 

Hiçbir şey eskisi gibi değil

Bir  tarih  akıp gidiyor

Elleri  üşüyor yalnızlığımızın

Kirleniyor Dünya

Kirleniyor aşklar

Kirleniyoruz…

İnanılır gibi değil ama

Hiçbir şey eskisi gibi değil…

 

Âdem Efiloğlu