EY OĞUL

 

Ey oğul

Yüzüne  üşür Karadeniz

Soluğunda ay yanar

Dudaklarında Kasım ışıltısı

Hayat bağrında közler düşleri

Sen gülesin diye…

 

Ey oğul

Kederlerin başucunda demledik hayalleri

Adında âlem avuçlarına düştü

Zahirin varlığına sır çaldı Rabbim

Gözle görünmeyen sırra

Mukaddes bir ışık yandı zatında

Ve hayatımızda…

 

Ey oğul

Saçlarımın her telinde gezinen ellerin

Bir sıcak gülüşüne  fedadır

Fedadır yüreğimin çerağlarında

Soğumaya yüz tutan kırılganlıklarım…

 

Ey oğul

Zaman nasılda geçip gidiyor

Dün koynumda uyuduğun vakitler

Kaburgamda hatıra

Sol göğsümün üstünde diş izlerin

Hiç aklımdan çıkmıyor baba deyişlerin…

 

Ey oğul

Mirasını tükettiğimiz dünyada

Güzellikler ısmarladım yollarına

Biliyorum dünyayı

Senin gibi güzellikler kurtaracak

Adınla yaşa…

 

Ey oğul

Şimdi uyu

Yarın güneş bizim için doğacak

İyi ki doğdun…

 

Âdem Efiloğlu

 

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required