VUSLAT GÜNLÜKLERİ 1 İNCİ  GÜN

 

Zaman koşup duruyor etrafımızda.

Soluk soluğa bir yangın

Soluk soluğa  feveran

Sanki acı değil içimizi böyle kavuran

Hasretin bi zatihi kendisi…

 

Gel  sevgili

Yol uzun

Yollar uzun

Etrafımızı sarmakta çocuksu arzular

Yol üstü hayaller biriktirdim gülüşlerimde

Gel, beyaz bir gonca gülde

İnşirah eyle

Parmaklarını kanatmadan…

 

Sınırları çiziyoruz nefesinde

İbadet vaktine çağırıyor ezan

Sesimiz sonsuzluğu yıkıyor

Sesimiz uzak diyarlarda heyecan

Ne fark eder gittiğin yer olsa Fizan…

 

Kelimeler düşüyor günlüğüme

Bakıyorum hepsinde senin adın

Senin adını öpüyor her defasında sayfalar

Kalem yazmıyor bir türlü içinde sen yoksan…

 

Başını camlara vuran

Yağmur damlalarında buğu buğu  sözcükler

Dalıp giden gözlerinde vuslat çağrısı

Aşka vuruyor camdaki sessizlikler

Kırmızı beyaz gül üzerinde…

 

Ah sevgili

Gidiyorsun

Afili bir yalnızlık bırakıp koynuma

Hayatla cebelleşiyorum

Ne olur

Mıh çakar gibi çivile adımı günlüğüne…

 

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required