VUSLAT GÜNLÜKLERİ 1 İNCİ GÜN
Zaman koşup duruyor etrafımızda.
Soluk soluğa bir yangın
Soluk soluğa feveran
Sanki acı değil içimizi böyle kavuran
Hasretin bi zatihi kendisi…
Gel sevgili
Yol uzun
Yollar uzun
Etrafımızı sarmakta çocuksu arzular
Yol üstü hayaller biriktirdim gülüşlerimde
Gel, beyaz bir gonca gülde
İnşirah eyle
Parmaklarını kanatmadan…
Sınırları çiziyoruz nefesinde
İbadet vaktine çağırıyor ezan
Sesimiz sonsuzluğu yıkıyor
Sesimiz uzak diyarlarda heyecan
Ne fark eder gittiğin yer olsa Fizan…
Kelimeler düşüyor günlüğüme
Bakıyorum hepsinde senin adın
Senin adını öpüyor her defasında sayfalar
Kalem yazmıyor bir türlü içinde sen yoksan…
Başını camlara vuran
Yağmur damlalarında buğu buğu sözcükler
Dalıp giden gözlerinde vuslat çağrısı
Aşka vuruyor camdaki sessizlikler
Kırmızı beyaz gül üzerinde…
Ah sevgili
Gidiyorsun
Afili bir yalnızlık bırakıp koynuma
Hayatla cebelleşiyorum
Ne olur
Mıh çakar gibi çivile adımı günlüğüne…
Âdem Efiloğlu