TARİH BENİ ÇAĞIRIYOR 1

Bıraktım demek isterdim

Beni günbegün eksilten hezeyanları

İçimi sürekli kavuran kırgınlıkları

Sitem ekmeyi

Gönül kırmayı

Kin tutmayı mesela…

Gittiğim her yerde yabancıyım nedense

Üşüdüğümü söylesem

Allah’u Ekber dağlarında donan yiğitlerden

Utanır yanaklarım

Kızardıklarını bile hesaba katmadan…

Dilimde iflah olmuş sözcükler demledim

Ayaklarımı yıkadım Fırat’ın sularında

Kütülammare’de cansız düşerken bedenler

Düşmanın esaretini seyrettik gururla şanla…

Dar bir kapıdan

Sıkışarak geçiyoruz mısralarla

Sığmıyor ihtişamı tarihimin

Hatırlıyorum

Tam iki yüz on beş kiloyu omuzluyor Seyit Onbaşı

Boğazda salvo yapan gemi

Ortasından çatırdıyor…

Sonra  yokluklardan kuruluyor cumhuriyet

Ulu Önder sesleniyor meclise

“Beyler hazırlanın yarın cumhuriyeti ilan ediyoruz diye.”*

Kalemim al bayrağa sevdalanıyor

Sözcüklerim vatanıma

Yaşıyoruz sonsuza değin

Şehit kanıyla sulanmış topraklarda…

Âdem Efiloğlu