SÜVEYDA 1

Gönlüme düşen ayı gölgesinde bırakan

Mah cemalin peşinde koşuyorum yıllardır

Gözyaşıyla kaderle ırmaklarla bir akan

Aktığım bentlerinden taşıyorum yıllardır

Çapım nedir ki benim biraz kemik çoğu su

Senin aşkın Süveyda gönlüme kurmuş pusu

 

Sensiz güne uyanmak ne zor nasılda keder

Yokluğun her nefeste nükte olup vurulur

Zaten kederli gönlüm daha kim sitem eder

Çile denen illetin hükmü benden sorulur

Ruhunla sonsuzluğun sırrına ermeliyim

Cennetine Süveyda her halde girmeliyim

 

Seni tarif etseydim aynasın her halime

Ruhumdur bedeninin sonsuzluk elbisesi

Mıhlanıp pas tuttuğun adın siner dilime

Söylenecek yıllarca bu aşkın kasidesi

Kazandığım tek savaş yüreğinde olandır

Senden gayrı Süveyda inan bana yalandır

 

Samanyolu yıldızlar tefekkürde seninle

Uçuşur sözcüklerin hem ortası hem sonu

Adanmışım sevdiğim Kur’an ile yeminle

Samanlık seyran derler âşıklar bilir onu

Bindik bir suskunluğa olsun hayra alamet

Yarın varsan Süveyda sonu senle selamet

 

Sen susarsan hep böyle ben bana karışırım

Kâğıt kalem hasreti acı tonda ezgiler

Mutluluktan uzakta kederle yarışırım

Yine de sana benzer alnımdaki çizgiler

Fırtınanın ardından bil ki yağmur gelirmiş

İster misin Süveyda Âdem sensiz ölürmüş

 

Âdem Efiloğlu