SURETİ AŞK SÜREYYA  2

 

Parmaklarım titreye titreye buluşuyorum kalemle her defasında

Geçmişin terazisinde tartıyorken çocukluğumu

Yamalı dirseklerde eskiyen okul sıralarında

Islanan gözlerimi kaçırıyorum

Gözlerim Süreyya

Acısını saklayamıyor, anlatamıyorum…

 

Daha  aşkın alfabesine dokunmayan yüreğimde

Bakir özlemler saklamışım Süreyya

Yolu sana çıkan zamanı durdurarak

Aşka sırlanmış duygularımla

Gönül nikâhımızı kıymışız

Söz geçirememişim divane gönlüme

Gönlüm Süreyya yokluğunda lime lime…

 

Hayallerimi süslüyorsun Süreyya

Bir güvercin ürkekliğinde uyanıyorum her defasında

Kalbimin mihrabına koyuyorum suretini

İçimde bir ateş büyüyor

Harına sürüyorum kıblegahımı

Ateş Süreyya ateş, aşkın alevle imtihanı…

 

Yokluğun ağrılı ağulu ve hazin

Umutluyum hüznün kefenine değerken ışıklar

Saçlarına assınlar acılarımı Süreyya

Zamanı lal rengi şafaklarda uyutalım

İsmini sırlayalım sevdamızın

Bir sevdalının düşleri tutuşsun mısralarımızda

Asude bir sabaha birlikte uyanalım…

 

 

Oysa ben Süreyya sinende yuva yapmış

Bir Zümrüt’ü Anka’yım

Aşka  kurulan tuzakları birer birer yıkarak

Bırak ateşinde kelebekler gibi yanayım

Ah bir bilsen Süreyya

Öl desen ölecek kadar aşkına müsemmayım

Çevirme beni çıkması mümkün olmayan gamzelerinden…

 

Âdem Efiloğlu

18 Mart 2025

Saat: 15.05

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required