SUÇLU BİR SÖZCÜKTÜR SEVMEK

 

Sabahın üçünde bir itiraf gibi düşer sözlerin

Aşkın yamacına atıl bir sevdanın üzerine

Dilemma bir sancıyla

Gitme…

 

Hani ölümün kıyısında hayalleri alabora

Düşler kuran bir mevtayı

Evire çevire yıkar gassal

Diyorum ya sevgili

Sözümün hükmüne yenik bir şair gibi

Terk edilmek de

Teneşire konulmak gibidir işte…

 

Zamanın zembereğini şaşırdığı bir anda

Güçlü bir sol kroşe iner kalbime

Sabahın üçünde nakavt olur

Anlayamazsın

Diyorum ki geceler işte böyle sabıkalı

Yamalı, yaralı şiirler yazdırıyor yine…

 

Sen beni bana bırak

Benim acılarımın bahçelerinde

Yıkık duvarların altında kalsın heyecanım

Parmak uçlarımda kanasın şiirler

Mazeretim var diye kaçayım polislerden

Ve bırak bütün yanılgılarımla kanasın yaralarım…

 

Bazen suçlu bir sözcüktür sevmek

Severken vazgeçmek 

Vazgeçerken sevmek işte

Yine de dilimden dökülürken mısralara

Seveceksin azizim

İnatla ve umutla

Ömür gibi seveceksin…

 

Sabahın üçünde bir itiraf gibi düşer sözlerin

Kusurlu bulundu şiirler

İçinde derin bir sızıyı kavuştururken

Yaşamak ölmekten beter…

 

Adem Efiloğlu