ÖYLESİNE
Ansızın daldığımız, hasretin gölgesinde,
Sabrımın içsesiyle, sessizlik çiziyorum.
Kalbimize sunulan, saadet belgesinde,
Kasavetten ar edip, bağrımı eziyorum.
Kudretin gölgesidir, şu kalbimi bürüyen,
Gemiler var ruhumda, adım adım yürüyen,
Yelkenleri kırılmış sahillerde çürüyen,
Mısralar kefenimiz, inatla yazıyorum.
Bazen şiire düşer, sohbetlerin yolları
Mevla’m ketum etmesin, şu konuşan dilleri
Şiirlerle doldursun, Rabbim nice kolları
Dilekler listeleyip, umutla geziyorum.
Var mıdır ki nihayet, mısralar denizinde,
Yararız urun urun, âşıkların izinde,
Gelir nazarım yansır, o nar gibi yüzünde,
Sızlanır sözcüklerim, içine sızıyorum.
İstesem her geceye, bir mum dikip yakardım,
Eyleşirdi yokluklar, gölgelere bakardım,
Lütfetsen nehir olur, çağlayarak akardım,
Şiir denen dilberi, parmakla kazıyorum.
Asla uzak kalamaz, şiirle vuslatımız,
Tebessüme gark olur, Âdemde suratımız,
Yarış atı gibidir, yazarken süratimiz,
Meal tefsir anlatmaz, harflerle yüzüyorum.
Âdem Efiloğlu