ÖZLEDİM

 

An olur yüreğime hicran olup düşersin

Aklın derinlerini kazıyarak eşersin

Velhasıl biliyorsun nede olsa beşersin

İnandığım Kuran’a el bastıkça özledim

 

Bana aşkı sorana şaşırıp kalıyorum

Sözcüklerin içinde âleme dalıyorum

Hiç kimse anlamıyor sen yoksan ölüyorum

Titreyen dudağımdan kan kustukça özledim

 

Bari selamın gelse duygular tavan eder

Dem olduğun ruhumda yine aşka meyleder

Çırpınıp duruyorum nasılsa oldum heder

Sanki afakım şaştı sen sustukça özledim

 

Aşk oldum toprağına tohumlar dikmekteyim

İçim dolu  bir  nehir  edeple akmaktayım

Hem rüzgâr hem fırtına duygular ekmekteyim

Bir diyardan diyara hep estikçe özledim

 

Bana dünü sorsalar bir tek senin hayalin

O sade tebessümün bir selam diyen elin

Gönül nikâhı kıyıp sana geldiğim gelin

Karamsar duygulara ip astıkça özledim

 

Ben gurbeti bilmezdim aşkına düşmemiştim

Yüreğimin içine bir mezar eşmemiştim

O kadarda toydum ki sabırla pişmemiştim

Vuslat mendireğine göz kestikçe özledim

 

Zaten hasretim sana kırıp durma olmaz mı

Şu öksüz yüreğime vurup durma olmaz mı

Sol yanını bir yokla sorup durma olmaz mı

Âdeme buğz edene ben küstükçe özledim.

 

Âdem Efiloğlu

 

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required