ÖZLEDİM
An olur yüreğime hicran olup düşersin
Aklın derinlerini kazıyarak eşersin
Velhasıl biliyorsun nede olsa beşersin
İnandığım Kuran’a el bastıkça özledim
Bana aşkı sorana şaşırıp kalıyorum
Sözcüklerin içinde âleme dalıyorum
Hiç kimse anlamıyor sen yoksan ölüyorum
Titreyen dudağımdan kan kustukça özledim
Bari selamın gelse duygular tavan eder
Dem olduğun ruhumda yine aşka meyleder
Çırpınıp duruyorum nasılsa oldum heder
Sanki afakım şaştı sen sustukça özledim
Aşk oldum toprağına tohumlar dikmekteyim
İçim dolu bir nehir edeple akmaktayım
Hem rüzgâr hem fırtına duygular ekmekteyim
Bir diyardan diyara hep estikçe özledim
Bana dünü sorsalar bir tek senin hayalin
O sade tebessümün bir selam diyen elin
Gönül nikâhı kıyıp sana geldiğim gelin
Karamsar duygulara ip astıkça özledim
Ben gurbeti bilmezdim aşkına düşmemiştim
Yüreğimin içine bir mezar eşmemiştim
O kadarda toydum ki sabırla pişmemiştim
Vuslat mendireğine göz kestikçe özledim
Zaten hasretim sana kırıp durma olmaz mı
Şu öksüz yüreğime vurup durma olmaz mı
Sol yanını bir yokla sorup durma olmaz mı
Âdeme buğz edene ben küstükçe özledim.
Âdem Efiloğlu