İSKENDERUN

Sen büyük İskender’in, kurduğu bir şehirdin,
Bizden olmasa bile, analım İskenderun.
Seni bilen herkese, elbette müftehirdin,
Hele aç kollarını, sinelim İskenderun.

Hititlilerden Kadu, gelip sana bulaşmış,
Hurriler, Persler derken, İskender dağlar aşmış,
Nice şahlar peşinde, senin için savaşmış,
Bu aşkla etrafında, dönelim İskenderun.

Roma’da hüküm sürmüş, o enfes tarihinde,
Böyle değişmek varmış, kaderde talihinde,
Selçuklular, Memluklar, isminin tasrihinde,
Gerekirse uğruna, yanalım İskenderun.

Tarihin şeref dolu, Osmanlıya varınca,
İçinde bin bir rengi, Türkler ile karınca,
Yıkılan kaleleri, sabır ile kurunca,
Hatırana saygıyı, sunalım İskenderun.

Ah seni koparmaya, çalıştılar yurdundan,
Hepsi hesap verecek, kuzusundan kurdundan,
Sabrımıza bir şifa, bekliyoruz murdundan,
Senin ile üşüyüp, donalım İskenderun.

Haziran otuz dokuz, vatanına katıldın,
İçinde nice hain, satıldıkça satıldın,
Çalıştın çabaladın, ülke için atıldın,
Bu sonsuzluk salına, binelim İskenderun.

Meşhurdur sahillerin, Akdeniz’e bakarsın,
Nice damak tadınla, kalbimize akarsın,
Dört mevsim başkalaşır, özlemleri yakarsın,
Yağmurunda ıslanıp, yunalım İskenderun.

Ülkemin gözbebeği, kan vermiştin hilale,
Yorulmadan bıkmadan, hürriyete seyyale,
Beraber yürüyelim, seninle istiklale,
İstikbalin tahtına, konalım İskenderun.

Beş Temmuzda yazıldı, ebedi hürriyetin,
Örnek oldu dünyaya, duruşun dirayetin,
Birlikte yürüdüler, halkınla maiyetin,
Kim çıksa önümüze, yenelim İskenderun.
Âdem Efiloğlu

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required