GÖNÜL

Sustum da yıllarca anlatamadım
Şakıyan dilimi kestin ya gönül
Feryadı figanım dinletemedim
Bir deli yel gibi estin ya gönül

Var mıdır bilmedim aşkta mazeret
Ne aciz kalmışım gör ki rezalet
Sonsuz bir tevazu birde esaret
Gel gör ki bu hale küstün ya gönül

Kör müdür gözlerin beni görmedin
Bir söyle halimi neden sormadın
Fikrini sormuştum hayra yormadın
Kalbin bam teline bastın ya gönül

Umuda yazarım tüm sözlerimi
Kararttım aşkına bak gözlerimi
Ne çabuk bitirdim aşk tezlerimi
Vuslatı geçmişe astın ya gönül

Yarım bir hikaye yarım bir öykü
Söylenir dillerde acı bir türkü
Yine de sevda bu bitmeyen ülkü
Ademi sözünle astın ya gönül

Adem Efiloğlu