EL OLUP GİTTİN

Bırak şimdi bana, ahkâm kesmeyi,
Sen şarkılar gibi, el olup gittin.
Kendi kendin ile kızıp küsmeyi,
Bir keman üstüne tel olup gittin.

Selamı kesmeden, biz olmalıydık,
Ocaktaki aşta, tuz olmalıydık,
Zemheri titrerken, yaz olmalıydık,
Şimdi garip garip, hal olup gittin.

Sen âşık değildin, olsan yanardın,
Parelenir yürek, gamla kanardın,
Her geçen vakitte, bıkmaz anardın,
Meçhule uzanan, yol olup gittin.

Yıkıldı aşk ile ördüğüm duvar,
Bu hayırsız halin, haram bana yar,
Söyle bu hal hangi, vicdana sığar,
Her türlü yalana, kul olup gittin.

Bilsen yarım kalır, dilimde sözler,
Bir adem Ademi, nicedir özler,
Zehrolur şu hayat, titrerken dizler,
Uzandın meçhule, sal olup gittin…

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required