Bilmezsin elbette, garip ne halde,
Geceni gününe, kattın efendi.
Toplarız çarparız, hep sıfır elde,
Varlığın üstüne, yattın efendi.
Ekmek kaç liradır, otobüs nedir,
Kilim neye denir, bilmedin sedir,
Birde sosyal olun, diye diretir,
Boş yere bağırdın, öttün efendi.
Hep menfaat koklar, hep aklı para,
Dansöze gelince, ne varsa fora,
Öncelikli adam, beklemez sıra,
Beleş mezar gibi, yattın efendi.
Her şeyden bilgili, kesmede ahkâm,
Para var cebinde, tanımaz makam,
Sıfırlar önemli, parada rakam,
Haram üste haram, kattın efendi.
Altına benzettin, tuttuğun dalı,
Sana ne gerek ki, dünyanın halı,
Senin sandın bütün, âlemin malı,
İnsanlık dersinden, battın efendi.
Memleket ağlarken, keyfini sürdün
Gördüğün garibin, defterin dürdün,
Kim bilir daha ne, hayaller kurdun,
Ananı babanı, n’ettin efendi.
Âdemi söylüyor, anlayan anlar,
İnsanlık mührünü, kuşansın canlar,
Barışa ışıken, ağaran tanlar,
Verdiğin sözleri, yuttun efendi.
Âdem Efiloğlu