EFTELYA

Gözlerin düşüyor, aklıma her an,
Yakıyor bağrımı, bir an bakışın.
Vakitler sevdaya, çaldığı zaman,
Suyundan içeriz, tutuşan aşkın,
Gelirim ardınca, olmasın kuşkun.

Neylersin aşk ile çile barışık,
Acı kanat çırpar, can kafesine.
Varlığın geceme, emsalsiz ışık,
Bin dereden can var, oy nefesine,
Ruhum selam durur, gelir sesine.

Bulutlar aklımı, saklıyor fersiz,
Yüzümü sarıyor, güzel saçların.
Ah! Eftelya sevilir mi habersiz,
Özleminden geçer, bütün suçların,
Hasretinden gani, parmak uçların.

Sevmeyi sorarsın, zor mudur sevmek,
Akla ziyan düşer, sevgisiz hayat.
Kazandırır elbet, sevmeye emek,
Âdemle Havva’dır, gerçek nasihat,
Eftelya sevgisiz, bir ömür berbat.

Efkârın izinde, lal kelimeler,
Adım haram olmuş, sanki diline.
Konuşsan diyorum, aşkı limeler,
Sözlerim varır mı, gönül iline,
Aşkın fermanımdır, böyle biline.

Vuslatın rotası, kırılmış kayıp,
Âdemi ağlıyor, kalemi firak.
Bırakın ağlamak, ayıpsa ayıp,
Bedenim sızlıyor, ruhumda merak,
Eftelya sevdamız, ne kadar ırak…

Âdem Efiloğlu