DEĞİŞEN HİÇBİR ŞEY YOK;

 

Değişen hiçbir şey yok;

Sabahı gözetleyen bulutlarla

Arzuhal ediyorum

Hatırladıkça

Gün doğmazdı tutkularımızdan

Isınmazdı dünya

 

Değişen hiçbir şey yok;

Nedense aldırma diyemiyorum

Eksik bir hezeyana volta atıyor adımlarım

Hani şu kuşlar

Şu çiçekler olmasa

Kokunu bile unutacak avurtlarım

 

Değişen hiçbir şey yok;

Bak bayram sabahına gebe vakit

Ayları birer birer devirirken özlemler

Vuslatın cam kırıkları saplanıyor bağrıma

Özleme diyemiyor insan

Söz geçmiyor ki yüreğine

 

Değişen hiçbir şey yok;

Nisanı ’da devirdik daha dün

Şu biçare hayatın

Hüzün kokan coğrafyasında

Adım başı ağladık neredeyse

İçimizi titretirken gözyaşlarımız

Satır satır ıslandık

Her defasında umudu tazeleyerek

Ama olmadı…

 

Dedim ya değişen hiçbir şey yok

Sen inatçı gururunun pervasızlığındasın

Ben toprağa kök salan sabrın teveccühünde

Nedamet iksiriyle yıkansam da öylece

Maziyi süsleyen acı hatıralar geçiyor aklımdan

Hani sevme desem

Sevme istersen,

Sevmediysen…

 

Değişen hiçbir şey yok

Yüreğim bildiğin harp meydanı

Duygularım istilada

Zaman geçip giderken

Ölüme biraz daha yakınım

Her gün

Biraz biraz daha…

 

Âdem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required