BİL YETER

Geceler vardır işte, uzun soğuk karanlık,

Yokluğunda saçları, yolduğumu bil yeter.

Aklına getir şöyle, empati yap bir anlık,

Kaç kereler uykumu, böldüğümü bil yeter.

 

Unuttum artık  seni! , yüreğimdeki urla,

Aşk da neymiş diyorum, üstelikse gururla,

Haydi şimdi semaha, Mevlana gibi turla,

Yargısız infazlarda, kaldığımı bil yeter.

 

Uykusuzdu geceler, oysa gam dolmuş içim,

Hani yokluktan desem, rüyalar biçim biçim,

Sabra aşina olmak, kalbime kalan seçim,

Hicranın haşmetiyle, dolduğumu bil yeter.

 

Aklıma geliyorsun, soluğum kesiliyor,

Ritim tutmuyor yürek, her yanım kasılıyor,

İşte böyle ey sevda, sevene küsülüyor,

Arada anılara, daldığımı bil yeter.

 

Sözde unuttum seni, şiirlerini yaktım,

Hatırla söz vermiştim, seni saklayacaktım.

Irmaklara karıştım, nehirler gibi aktım,

Hala aşkından yana, olduğumu bil  yeter.

 

Dönüp dönüp duruşum, hatıranda saf tutar,

Söylesene sevdiğim, firak bize ne katar,

Ademinin yüreği, hala özlemle atar,

Acı acı hasretle, güldüğümü bil yeter.

 

Adem Efiloğlu