BAHARA AZ KALDI

 

Bir derviş unutmamı söyledi

Ebem kuşağı gözlerini hiç kapatmadan…

Oysa daha mevsimlerden umuttu Nisan

Taze baharlara

Gonca çiçeklere

Isınan yeryüzüne…

 

Gözlerime düşen cemreler

Yüreğimde yağmur oldu

Dudaklarımda sus

Ruhum baksana gecelerde mahpus

Şimdi

Sokağa çıkma yasaklarında

Her köşe başında Azrail

Covit on dokuz adında…

 

Bekleme mevsimlerinde

Devşirme sözcükler ısmarladım

Yana yakıla şiirlere

Bir küçük hu payı düştü nasibime

Nasip diye düştüğüm yollarda

Aç kalmışlığıma bile aldırmadım…

 

Ezeli ve ebedi bir düştür

Sükutumun adresi

Aşkın derinlerinde pembe hayaller

Amaçsızca ölen kuşlara mezar

Saldım denizimin dalgalarını

Gözkapaklarımdan

Sadece kirpiklerim ıslandı

Sadece karım var zararımdan…

 

Bir derviş unutmamı söyledi

Ebem kuşağı gözlerini hiç kapatmadan…

Söylesene hapsetsem duyularımı her söylenene

Öyleyse kimim ben!

 

Şimdi katmerli sevinçler muştuluyorum yarınlara

Bizi evlere hapseden coronaya meydan okuyarak

Az daha sabır

Az kaldı bahara

Bahara az kaldı …

 

Adem Efiloğlu