Arzuhalim 2

 

Ne yapsam kar etmiyor, her yer aşkını yazar,

Adını tespih ettim, durmadan anıyorum.

Kavuşmalar sevdiğim,  hala sabrımı sınar,

Mecnundan beter halim, tutuştum yanıyorum.

Hayallerin ötesi,     tenin olası kadın.

Kutsal bir yemin gibi, dilimden düşmez adın.

 

Eylemez yaralarım, sensiz geçtikçe zaman,

İrsî hastalık gibi,    hasretini çektikçe.

Gülüşün sermayemdir, eksik olmasın teman,

Çekilir mi yaşamak, her an keder ektikçe.

Her anın çilesini, bıkmadan sayacağım.

Vuslatını umarak,  öyle yaşayacağım.

 

Ey gönlümün dağında, durmadan gezen düşüm,

Şükür ki şu halimi,  gözünle görmüyorsun.

Şu âlemde eğilmez, tek sana düşer başım,

Açmışım kapıları,    içeri girmiyorsun.

İçim pare pare aşk, duvarları şahidim.

Bir gün nefes biterse, ben bu aşka şehidim.

 

Rüya hayal ne varsa, hepsi sana tavafta,

Firakı kabul etmez,   yüreğimin sancısı.

Her an aşkla doluyum, aşk kokuyor etrafta,

Ey benim uğrak noktam, her şeyimin hancısı.

Senin renginde açar, senin renginde bahar.

Tadı yok hiçbir şeyin, bütün tatlar sende var.

 

Mevzu  seni  anlatmak,  şiir şiir   dokuyup,

Yüzyıllar boyunca hep, bu aşkımız anılsın.

Dilde  bir  şarkı  gibi, mısra mısra okuyup,

Aşk kokan yüreklere, örnek diye sunulsun.

Ey Âdemi sabreyle, sabır olsun sana kul.

Yaşadığım bu sevda, işte en büyük okul.

 

Âdem Efiloğlu