ANACIĞIM
Şefkatli ellerin, değsin başıma,
Sevgini içinde, ver anacığım.
Yüzüme, gözüme, hatta kaşıma,
Çekinme nurunu, sür anacığım.
Şu fani dünyada, sevginle dolmak,
Ne zaman çağırsan, orada olmak,
İbadet gibidir, duanı almak,
Bedduan bağırda, kor anacığım.
Ayağın altına, döşenmiş Cennet,
Kıymetini bilen, etmez mi minnet,
Çektiğin çileler, binlerce zahmet,
Tarifi elbette, zor anacığım.
Usulca ninniler, söyle durmadan,
Hastaysam eyleştir, doktor görmeden,
Gül sinene yasla, ateş vurmadan,
Şefkatinle beni, sar anacığım.
Üşütme diyerek, kazak örerdin,
Her türlü belaya, göğüs gererdin,
Büyüttün besledin, ömrünü verdin,
Bilinmeyen neler, var anacağım.
Dizlerine yasla, haylaz başımı,
Parmakların silsin, her gözyaşımı,
Baharlara çevir, gel de kışımı,
Firakı alnından, vur anacığım.
Ne desem yetersiz, atlatmaz sözler,
Âdem olan elbet, sevgini özler,
Durmuyor şu zaman, eskiyor yüzler,
Son nefes gelmeden, sar anacığım.
Sensizlik ruhuma, dar anacığım.
Âdem Efiloğlu