UNUTUYORSUN
Aldım nem var ise kapına geldim
Sevdadan örülmüş yapına geldim
Uzattım başımı ipine geldim
Gönlünü açmayı unutuyorsun
Bende mi naz etsem inatlarına
Bekleyip dururum vuslatlarına
Sevdayı dil ettim kanatlarına
Kuş olup uçmayı unutuyorsun
Bahar kokuları getirse bile
Maşuk yollarını yitirse bile
Bulutlar yağmuru götürse bile
Sulardan kaçmayı unutuyorsun
Öteden beriye derdime yandım
Kim kelam ettiyse hepsine kandım
Ne bilirdim halin ben gibi sandım
Gönlümden geçmeyi unutuyorsun
Bizarım yananın sevdası nemdir
Nasıl dertir desem işte o demdir
Tanımazlar beni garip Âdem’dir
Bak haber saçmayı unutuyorsun
Adem Efiloğlu