UNUTUYORSUN

 

Aldım nem var ise kapına geldim

Sevdadan örülmüş yapına geldim

Uzattım başımı ipine geldim

Gönlünü açmayı unutuyorsun

 

Bende mi naz etsem inatlarına

Bekleyip dururum vuslatlarına

Sevdayı dil ettim kanatlarına

Kuş olup uçmayı unutuyorsun

 

Bahar kokuları getirse bile

Maşuk yollarını yitirse bile

Bulutlar yağmuru götürse bile

Sulardan kaçmayı unutuyorsun

 

Öteden beriye derdime yandım

Kim kelam ettiyse hepsine kandım

Ne bilirdim halin ben gibi sandım

Gönlümden geçmeyi unutuyorsun

 

Bizarım yananın sevdası nemdir

Nasıl dertir  desem işte o demdir

Tanımazlar beni garip Âdem’dir

Bak haber saçmayı unutuyorsun

 

 

Adem Efiloğlu

 

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required