SÖYLEYİN

 

Bir gün ki  gideceğim, zamanım durduğunda,

Ömrümü   şerha  şerha,   kazdığımı  söyleyin.

Gerçeğin sonsuz gücü, nabzıma vurduğunda,

Her   zaman   doğruları,   yazdığımı  söyleyin.

 

Allah’tan   başkasına,  ha keza kul  olmadı,

Bin   kere   ezselerde,   asla   geri   kalmadı,

Dik durdu    zalimlerin,   önünde yıkılmadı,

Davasının     peşinde,    gezdiğimi   söyleyin.

 

Hak bildim hak söyledim, varsın hak olsun çilem,

Bunun      için    isterse,    üstüme    gelsin    alem,

Herkes bilir azizim, kılıçtan keskin kalem,

Zalimleri    kalemle,    ezdiğimi     söyleyin.

 

Dört  yandan maalesef, sarmışlar basireti,

Allah’ın     adaleti,      vermekte    hürriyeti,

Yalnız koymaz  garibi, Peygamber vasiyeti,

Mazlumların    safına,    sızdığımı  söyleyin.

 

Dava ki omuzumda, kutsal bir makam gibi,

Dava ki  sırtlarımda,  eskiyen   hırkam gibi,

Çekinmeden   kalemi,   adeta  ressam   gibi,

Gerçekleri   resmedip,   çizdiğimi   söyleyin.

 

İki evlat bıraktım, candan can vatanıma,

Ser verdim bayrağıma, şifa oldu canıma,

İhanet karışmadı, bir  kez olsun kanıma,

Hainin  düğümünü, çözdüğümü söyleyin.

 

Fıtratım   doğruluktur,  ibadetim   pusula,

Adım ki  Adem’idir, nasip olmaz  her kula,

Rahman’ın benim için, çizmiş olduğu yola,

Engeller   koyanlara,   kızdığımı    söyleyin.

Nice   hain   oyunu,  bozduğumu   söyleyin.

 

 

Adem Efiloğlu