NİHAYET

Nihayet öldürdüm içimde seni
Arama bilmezsin hiçbir nedeni
Derin karanlığa ittin sen beni
Ben seni orada buldum nihayet

Nihayet ışıdı gözümün nuru
Üstesinden geldim attım gururu
Karışır yüreğim dalgalı duru
Açtım yelkenimi saldım nihayet

Nihayet sen yokken huzur belendim
Hatırla ben aşkı senden dilendim
Ezildim kibrinden sonra elendim
Öfkenden uzakta kaldım nihayet

Nihayet yüreğim kendine geldi
Acılar maziden kalan bedeldi
Bir anlık hevesti esen bir yeldi
Bende bir beşerdim kuldum nihayet

Nihayet gördüm ki kibir esmişsin
Saygıdan sevgiden ahkâm kesmişsin
Hadsizlik diyerek mühür başmışsın
Haddimi bilerek yıldım nihayet

Nihayet çiçekler boynunu büktü
Bilesin ki Âdem içini döktü
Aşk dediğin boylam sırtıma yüktü
Adınla tarihte öldüm nihayet

Âdem Efiloğlu