KALP AĞRISI 3

 

Direnmeliyim

İçimde açılan fay hatlarını onarmalıyım acilen

Çatlayan duvarlarımı sıvamalıyım

Durdurmalıyım bu yangını

Etrafa sıçratmadan…

 

Yüreğimin karanlık sokaklarından

nasıl geçtin hiç korkmadan

Zonklattın inzivadaki kalp ağrılarımı

Hisleri ölü zamanlara sırnaştım

İçinde sevgisini gizleyen

Ve hayata hükmeden duygularından

 

Dudaklarım hicvettikçe ismini

Derin sancılara savrulur tomurcukları güllerin

Ölmek kadar çaresiz bir vakitteysem bile

Öylesine değil yakarışlarım

Bile  bile çekimine kapıldım aşk menzilinin

 

Gayri ihtiyarı dokunuyorum hayata

Beni beğenmiyor aynalar bile

Toprağa bakar oldu sol yanın sancıları

Ölüm çağırdıkça uzaklaşıyorum kendimden

Ganimeti hüzün dolu son seferinden

 

Yine akşamına ışıkları karışan gündüzlerim

İçimde ölen kelebeklerim var aşk ağrılarından

Benim sandığım delişmen bakışların

Ve yine ritmi bozuk heyecanlarım

Kaçıyorum senden, kendimden, kaderimden

 

Yaşarım ömrümü kalbi delik çocuklar gibi

Sesimi yansıtırım odalarında diyeti çığlık olup

Yamaçlarından tutunamayıp düşerim ansızın

Uykuları haram kıldı özlemlerin

Yokluğunda yakmadım ışıklarımı

Ama sen zaten düşünmezdin

ardında bıraktıklarını…

 

âdem efiloğlu