İSLİ BİR SIZI
Yeryüzü hüzün çalıyor
Deprenlerin figan ettiği sokaklardan
Baksana heyy!
Mekke ağlıyor,
Medine ağlıyor
Zaman ah etme vakti…
İsli bir sızıyla sabır yutkunuyor kelimelerim
Ezanların sesleri delip geçiyor caddeleri
Camiler boş
Minberler boş
Kabe bomboş…
Sokakların titrek ışıklarında
İsyan kusuyor ambulanslar
Bir aşık edasıyla ağlıyor sirenler
Bedenlerimize giydiğimiz susku
Hayallerimize giydirdiğimiz umutla savaşıyor…
Bir müezzin sessiz sokaklara okuyor salayı
Ahrete yolculuk var bir yerlerden
Giden yalnız, kalan yalnız
Resulün Ravzasına susamışlığımdan geçiyorum
Acının dişlerini söküyor dualarım
Ağlıyorum…
Kurumuş topraklar pelesenk dudaklarımıza
Hz Adem’den beridir
Böyle yasak görmedi dünya
Yasak ki! Havva adlı düşün
Kırmızı elmaya tevessülünden
Cennetin kapısına…
Şimdi acının yörüngesinden
Kurtar duygularını
Umudu yeşillendir dört yanda
Yoksa yaptığın her hata
Ulaşacak Allah’a
Haydi sabret
Eve kal biraz daha
Eve kal biraz daha
Adem Efiloğlu