İÇİMİZDEKİ DEHLİZLER

 

Ellerime bıraktığın ateşi tutuyorum,

Yüreğimin gümbürtüsü,

Ağır geliyor alevine…

Aşk diye bir şey içiyorum ellerinden,

Bakıyorum kaç kere

Dönüp dönüp bakıyorum

Renkler benzemiyor birbirine…

 

Saçlarının ucunda salınırdı denizin tuzu.

Martılar avuçlarında uçuşur,

Ayaklarına sarılırdı dalgalar mavi mavi,

Bir volkan kaynar içimizde,

Bir volkan karışır giderdi dalgalara

Köpük köpük dağılıp

Çarpardık kıyılara…

 

Kimi kimsesi olmayan

Garip bir yalnızlık bizimkisi

İçimizdeki dehlizlerde gizli sırları

Bu yüzden eskittik asırları

Bu yüzden karanlığın içinde

Sessiz ve gizlidir gözyaşlarımız

Düşünsene sonsuza değin

Sürecektir telaşlarımız…

 

İçimizi ezberleye ezberleye

Zamanı tükettik

İçimizde sızı

F

A

R

K

 

E

T

M

E

D

İ

K

Yalnızlıkla aynıydı…

 

Adem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required