HAYAL 4
Dün gece rüyamdaydın pencerenin önünde
Gözlerin uzaklarda zihnimi gözlüyordu
Sanırdı herkes seni gönlünün düğününde
Kim bilir o yüreğin neleri özlüyordu
Çekilince el ayak kesilince ses soluk
Acep nereye gider bu bilinmez yolculuk
Aklım ihanet etti kalbimin ısrarına
Bölündü uykularım kayboldu tüm heyecan
Kim çare olacak ki rüyamın firarına
İçimdeki kargaşa yalnızlık senden kalan
Nasır tutan yüreğim ezbere tutuşunca
Nasıl efkâra daldım hasretin yetişince
Benim ruhum peşinde üzerinde gözlerim
Artık yeter diyorsan söyle ki gitmeliyim
Eksik bir nota çalar dilimdeki sazlarım
Sırtlanıp kaderimi yaşam öğütlemeliyim
Vur mührünü sevgili azmim rehberdir bana
Mecnun ve Ferhat gibi bizi yazdım cihana
Ne desem bilmiyorum bu aşkı çok geç bulduk
Bu yüzden yanıyoruz geçip giden yıllara
Bir anlamı var mıdır yakınken son yolculuk
Çürüdü ayaklarım yollara sor yollara
Kime şikâyet etsem hep aşkın vardı dilde
İtinayla bezenmiş sen yatarsın gönülde
Âdem Efiloğlu