GÖZLERİN 1

Seni yazmak istedim, gökyüzüne bakarak,
Şu semaya astığım, ton gibidir gözlerin.
Her halinin şekline, nazireler takarak,
Sabahı kucaklayan, tan gibidir gözlerin.

Çekinmeden diyorum, yüreğim sana esir,
Zincirlenip kaldığım, han gibidir gözlerin.
Anlatamaz sözcükler, ne şiir nede nesir,
İmzaları atılmış, son gibidir gözlerin.

Her yanım yara bere, her yanım hain pusu,
Savaşın ortasında, can gibidir gözlerin.
Tıkanıp kalıyorum, sanki ölüm uykusu,
Açlığıma tek çare, nan gibidir gözlerin.

Ne kadar içimdesin, hayalde sen rüyada,
Yüreğime bulaşan, kan gibidir gözlerin.
Öyle emsalsizsin ki, bir eşin yok dünyada,
Şu aleme saldığım, ün gibidir gözlerin.

Sen dersim sanki ırmak , ben derim derya deniz,
Geçmişime bulaşan, gen gibidir gözlerin.
Belki içinde yansır, gün gelirde gölgemiz,
Şu bağrımda gezinen, ten gibidir gözlerin.

Gönlümün dağlarında, rüzgâr olup akarken,
Âdemin yörüngesi, yan gibidir gözlerin.
Büyüledin sevdiğim, sevda dolu bakarken
Başka söze ne hacet, ben gibidir gözlerin.
“Başka söze ne hacet, ben gibidir gözlerin.”

Âdem Efiloğlu