GİDİYORUM

Karıştım kaderimin, bana biçtiği role,
Kurbanıyım gönülsüz, susarak gidiyorum.
Ya sabır diyerekten, varmadımsa menzile,
Gölgeme siniyorum, pusarak gidiyorum.

Hayat merak eder mi, böylesi ihtişamı,
Kim silip kim süpürür, yüklendiğim bu gamı,
Şimdi sakındığımız, o mübarek selamı,
İçime döndürerek, kısarak gidiyorum.

Yıkılan hayallerin, izidir bu ruh hali,
Şimdi bayram eylesin, düğündedir ahali,
Bir gün olsun gözümün, bilinmeyen ahvali,
Şimdi de bilinmesin, küserek gidiyorum.

Kalbimi tutuyorum, nasıl dolu bilseniz,
Sabırdan nasır tutmuş, üşenmeden silseniz,
Hep doğruyu söylerim, dilim dilim dilseniz,
Bu yüzden sözlerimle, eserek gidiyorum.

Tüm murat ettiklerim, ayağıma takıldı,
Temeli çürük çıktı, üzerime yıkıldı,
Sanki cehenneminde, diri diri yakıldı,
Ömrün göbek bağını, keserek gidiyorum.

Talan olmuş yaşamda, yaralandım söz ile
Nazara geldi bu aşk, kötü bakan göz ile
Yalancı çıkmış adım, bakamam bu yüz ile
Geçmişimin üstüne, basarak gidiyorum.

Son sözün hükmü belli, eğer güven bittiyse
Hayat zorunlu seni, olmazlara ittiyse,
Âdemoğlu bu şiir, mutsuzlukla bittiyse,
Ahtım olsun kalemi, asarak gidiyorum.

Âdem Efiloğlu