DEĞİŞİM

 

Ey felek senki yandır kalbimin ihlasını

Şükür ki kıvransam da duymazsın nidasını

 

Anla ki  garip düşmüş  başımız iştiyaka

Kavuşmamış bir türlü elbisem de bir yaka

 

Kaldırım zümresinin ben ki hükümdarıyım

Gölgemin gölgesinin bir nokta kadarıyım

 

Hal budur diye diye arşınlarım yolları

Sorarım nerededir şu Allah’ın kulları

 

Dile zikir gerekken küfrün her hali moda

Arada hatırlarlar yarım şükürle o da

 

Bin eşgalin ardında Müslüman değil müslim

Herkes gibi sorarım nereye gider neslim

 

Her imtina ürkütür onca boşvermişlikten

Yalan yanlış bilgiyle öylesi ermişlikten

 

Şu ruhum yara bere acırım  esvabıma

Belki ışık olurum yanarak etrafıma

 

Şimdi derinlerimi yeniden edip  fetih

Şu azgın nefsimize olacağım bir fatih

 

Sor kendine sorgula kendini artık tanı

Ara ve bul kul olmakta yaptığın her hatanı

 

Çok geçmeden şu malum zamanın ihtişamı

Karına yazılsaydı bu anların tamamı

 

Sen ki nasuh tövbenin kollarına konasın

Ve artık teslimiyet sofrasında yanasın

 

Artık nazar etmede sana doyumsuz cihan

Adem şahitlik eder değişime an be an…

 

Adem Efiloğlu