DAHİ BİR FİKİR GİBİ GELİYOR SENİ DÜŞÜNMEK

 

Aklıma düşüyorsun

İçimde tazelenmiş umutlar

Çiçeklenen ağaçları seyrede seyrede

Biliyor musun?

Dahi bir fikir gibi geliyor seni düşünmek

Seni düşünmek diyorum…

Hani hurma ağaçlarının en son yaprağına uzanmak

Kuruyan gazelleri avuç avuç rüzgara savurmak gibi

Dalların yeşerip meyveye çiçeklenmesi

Kuruyan pınarların yeniden akması

Görüyorsun ya

Yeniden doğmak gibi bir şey seni düşünmek…

 

Gözlerime b/akışın geçiyor

Aklımın dalgalı kıyılarından

Bu vakitlerde ruhum bilirsin tsunami

Ayaklarımın altında beş şiddetinde deprem provaları

Tabii ki yanında yıkılıyor duvarlar

Bedenim sarsılıyor

Sarsılıyor gökyüzü

Duvarlar çatlıyor

Sanırsın binalar ve ağaçlar gibi

Yerle yeksan oluyor bakışların

 

Güneşin akşam vakti ölüşünü hatırla

Biliyor musun?

Ölüm yabancı değil gülüşlerime

Irak’ın sokaklarında bir Türkmen çocuğudur

Suriye’nin ortasında acının adı

Bosna’da sarı saçlarından tutuşan genç bir kız

Filistin’de evine ulaşamayan çocuklar

Mescid’i Aksada nefessiz kalmış Müslüman

Görüyor musun?

Ölüm ne kadar da yakın dünyamın ortasına…

 

Utancımdan söylüyorum

Şükürsüz ,dilime dokunan suları içeli çok oldu

Besmelesiz açtığım kapılar

Helali haramı sorgulamadığım lokmalar

İçimde cehennem ateşinden şuleler

Fark etmeden çok oldu

Anlıyor musun?

Şeytanın tuzaklarında salsa yaptığım zamanlar

Oysa salih bir tövbe

Ve şükretmek yetecekti aldıklarıma…

 

Vakit gece yarısı

Ne varsa akla gelmeyen

Dolaşıyor etrafımda…

Aklıma düşüyorsun

Dahi bir fikir gibi geliyor seni düşünmek

Seni düşünmek diyorum

Galiba ben her şeyi

Seni düşünürken seviyorum…

 

Adem Efiloğlu