BEYLER

 

Aslan sofrasıdır, buyurun hele,

Yalancıktan dizi, kırmayın beyler.

Şiirle getirin, dertleri dile,

Öyle alelade, vurmayın beyler.

 

Bu alem ki dostluk, deriz payemiz,

Dostluğu ulamak, bütün gayemiz,

Anlatsak var elbet, çok hikayemiz,

Sırları kimseye, vermeyin beyler.

 

Hata kullar için, elbet beşeriz,

Mükemmel olmadık, ne’tsek şaşarız,

Şükür tövbe ile Hakka koşarız,

İnsanları sevin, kırmayın beyler.

 

Şairdir hicveder, alın terini,

Kimler alabilir, terin yerini,

Haydi gösteriniz, böyle birini,

Sevgiyle yaklaşın, yermeyin beyler.

 

Sami hoca, Mehmet Fikret atışır,

Kadir bey koşarak, ancak yetişir,

Erol Aşcı işte, içten tutuşur,

Böylesi coşkuyu, yormayın beyler.

 

Mehmet Kurnaz şair, konuşur sözle,

Muğlak kelimeler, eşleşmez özle,

Kalplere bakalım, günahsız yüzle,

Sakın  kimseyi hor, görmeyin beyler.

 

Nice kalem gelir, burda buluşur,

Arada hüzün var, an da gülüşür,

Sevgisi ekmektir, gelir bölüşür,

Kimseyi fizana, sürmeyin beyler.

 

Mahir kalemlere, selamım vardır,

Ademe cümleler, yetmiyor dardır,

Sevgiyi ekelim, bu son karardır,

Artık bana bir şey, sormayın beyler.

 

Adem Efiloğlu