Bekleyiş

Sırrını verme sakın, gün gelir vurur seni,

Söz niyaza ermede, kimseye yetişmiyor.

Sebat et ey giryanım, elbet Hak görür seni,

Yanarsa çerağların, uzletin yatışmıyor.

 

Kime ihtiram etsek, derdimi kime açsak,

Karanlık hayallerde, maya tutuyor maya.

Yeter mi şu ömrümüz, yine de sevgi saçsak,

Yetmiyor yetişmiyor, sabır nefes almaya.

 

Karanlık sokakların, sessizce bekleyişi,

Kalplerin ortasını, tam ikiye bölüyor.

Feleğin her gününe, çileler ekleyişi,

Sabrını elek gibi, her yerinden deliyor.

 

Kırıldık her köşeden, ağladık gözümüz sel,

Bir boşluğun içinde, kırılmış kanatlarım.

Aman diye söz desem, uzanır mı bir dost el,

Sevinir   huzur bulur, bütün vücut hatlarım.

 

Ben benden vaz geçmedim, sevgi dolu her sözüm,

Umudun  yelkenine,  vurup   rüzgar olmuşum.

Tövbelere   meyilde,  Adem’e  benzer  özüm,

Sordum kendi kendime, acep nasıl kulmuşum.

 

Adem Efiloğlu