ARKADAŞ 1

 

Uğraşman benimle, gereksiz yere,

Ben sözümü asla, gevmem arkadaş.

Emeğim karışır, şu akan tere,

Gereksiz kimseyi, övmem arkadaş.

 

Gel gör ki susmuyor, çatal dilleri,

Onurla yaşadım, geçen yılları,

Hep değerli bildim, bütün kulları,

Ben dostluktan pirim, sağmam arkadaş.

 

Edeple yaklaştım, edep diyene,

Buğz ettim kul hakkın, zevkle yiyene,

Doğrudan şaşarak, ona uyana,

Acırım sadece, dövmem arkadaş.

 

Tevazu ederim, hep bana katık,

Ne olur sözlerim, olmasın atık,

Dilim kınar beni, sözlerim batık,

Öyle olur olmaz, sövmem arkadaş.

 

Düşene tekme mi !.. Asla atamam,

Kesilse de başım, adam satamam,

Ağzımdan çıkanı, bilin yutamam,

Yapmacık tavırla, yağmam arkadaş.

 

Âdemoğlu garip, yolu hiçliktir,

Aranır yıllarca, derdi açlıktır,

Bu açlık aşkadır, yolu güçlüktür,

Rab’bı sevmeyeni, sevmem arkadaş.

 

Âdem Efiloğlu