AH BE KADIN

 

Ah be kadın;

Masmavi göğüme çektiğin

Gri bulutlarla cebelleşiyorum..

Hayat zor yanımızdan yakaladıkça bizi

Ağırdır diyetini ödeyemediğimiz günler

Ağırdır gözlerimizden dökülen gözyaşının hesabı

Ağırdır ruhumuza giydirdiğimiz kederler

 

Aklımın kıyılarında dolaşıyor git-gellerim

Usul dokunuşlarına hasret kalışlarımdandır

Yüzüme tebessümümü kestiğindendir içedönüklüğüm

Vur desem gül tutan ellerine yakışmaz  silah

Sev desem yaban gülleri  gibi bakışların küskün

 

Yılları öğüttük  seninle  yılmadan

Yılgınlığımda  dayandığım omuzların bir dağdı

Darağaçları kuruldu nedense gözlerine

Asılmak sorun değil de

Anlaşılmak kavgalarımızdı hesaba çekilen

Ah  can

Son pişmanlıklar  saman alevidir hep

Gelip  geçer  elbet  bir gün hamasi hevesler

Gelip  geçer mutluluğa kurulan her pusu

Gelip geçer ömür, anlamadan

 

Sorgusuz aşkın meyvelerini sevdik ikimiz de

Saçlarına dokunup  yüzüne güldüğümüz

Hepsinin simasında  kendimizi bulduğumuz

Bütün sözlerimizi  unutup çocuk olduğumuz

Ah be kadın

Ne  güzel günlerdi değil mi

 

Kırkına merdiven dayamıştır hayat

Hala çocuk gülüşlerimi özlüyorum

Annenin gidişinde çalınan hayatımı

Bir kez bile babamdan görmediğim sevgiyi

Özgürlüğüme pranga vuran anıları bile

Ve en önemlisi

Yeşil gözlerinde tutuştuğum sevdamı

Geri  istiyorum

Geri istiyorum…

 

Adem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required