AĞLADIM 1

 

Nabzıma vuruyor, bir derin keder,

Kederi hayırla, yordum ağladım.

Bu keder ki beni, perişan eder,

Kendimi yollara, vurdum ağladım.

 

Üst üste yığılmış, dertten öbekler,

Bahtını bağlıyor, mutsuz dilekler,

Kahrından ölecek, tüm kelebekler,

Huzur-u mahşere, durdum ağladım.

 

Sabırla derdimi, taşa sığdırdım,

Türlü dertlerimi, döşe sığdırdım,

Gündüzler yetmedi, düşe sığdırdım,

Bu yüzden hayaller, kurdum ağladım.

 

Hayat eksik rüya, bazen de gizdir,

Gözyaşı seline, saklanmış izdir,

Ölüme giderken, korkunç sessizdir,

Musallada kendim, gördüm ağladım.

 

Zamana küskünüm, izin yok diye,

Neden bu eziyet, bana hediye,

Adımı yazdığım, yüce sevgiye,

Âdem nerde diye, sordum ağladım.

 

Âdem Efiloğlu