ACIYA  BULAŞMIŞ ŞEHLA GÜLÜŞÜNDEYİM

 

Arşında yükselen ömrümün

Dizginlerini bıraktım ellerine

Sonsuzluğunda aşk diye soluklanan düşte.

 

İçimi titret

Gölgeme gölge ekle gölgenle

Sırra taşı varlığımı

Yollarıma ıssız ve sessiz bak/ma

Konuş arada

Mum yak titreyen alevinde

Ve bütün karanlıklarda

Beni ara…

 

Gecenin içinden geçer mekânsız hayaller

Ulaşılmayan  zamanlama ölüme denk düşer

Vuslata nazır bekleyişlerdir içimi kemiren

Ha varım

Ha yokum

Söyle ne fark eder…

 

Ayaklarındaki kader çizgileri ben miyim?

Ben miyim geceye dair ıstırapların muhasebesi

Bir birin içinde

Birin içinde bir

Sonuç

Kim bilebilir…

 

Sırra kadem basmak fani dünyada

Aşkının gizeminde kaybolmak adına

Yangınlardan aşındırdım küllerimi

Ağırlığımı kaldırmadı hiçbir dara

Acıya bulaşmış şehla gülüşündeyim

Gözlerinde öldüğüm günlerde

Sır içre sırdayım

Bul beni…

 

 

Adem Efiloğlu

Leave A Comment

All fields marked with an asterisk (*) are required