YORULDUM BEKLEMEKTEN

 

En büyük kahrımı, şiire yazdım,

Karıldım  sevdiğim, ben beklemekten.

Sen varken başka ses, asla duymazdım,

Darıldım sevdiğim, ben beklemekten.

 

Saçlarım ağardı, eskidi tenim.

Alındı elimden, sevda nedenim.

Aşkın meçhul oldu, öldü aşk yanım.

Duruldum sevdiğim, ben beklemekten.

 

Vurdun anıları viran eyledin,

Şu garip ruhumu, boran eyledin

Vuslatı bulunmaz, turan eyledin

Kırıldım sevdiğim, ben beklemekten.

 

Beddua yakışmaz, benim dilime,

Artık sen aldırma, gözüm gölüme,

Baktım siyah düşmüş, benim gülüme,

Sürüldüm sevdiğim, ben beklemekten.

 

Umudu uzakta bir dağa astım,

Sana sitem değil, bil benim kastım,

Âdem’im ademdir, sadece dostum,

Yoruldum sevdiğim, ben beklemekten

 

ADEM EFİLOĞLU