Y A N M I Ş I M

 

Sevdayı ilmek ilmek, dokuduğum doğrudur,

Ben ki bu ulvi gücün, kudretiyle yanmışım.

 

Elbette anlatılmaz, yaşanır dirhem dirhem,

Usul usul nakşeden, cüretiyle yanmışım.

 

Seherin vaktindeyken, uykusuz kalışımın,

Geçmeyen vakitlerin, hasretiyle yanmışım.

 

Kimde dem tutar saki, içmişiz sonsuzlukla,

İçime zerk olanın, iffetiyle yanmışım.

 

Kalmışız seferlerde, sefer mezara kadar,

Omzuma yüklenenin, külfetiyle yanmışım.

 

Sarılmış dört yanıma, kururum usul usul,

Ben ki bunca ezanın, mihnetiyle yanmışım.

 

İtidal kalsın diye, gönlümdeki sancının,

Sabrın duraklarının, gayretiyle yanmışım.

 

Kimselere benzemez, Âdem’in ıstırabı,

Aşk diyerek bağrımın, siretiyle yanmışım.

 

Âdem Efiloğlu