VUSLAT  GÜNLÜKLERİ 1

Şiirin Konusu: Âşık olup başka hayatlar kurdular. Bir  gün vuslat vaki olur ve yeniden kanar yaralar…

Yasemenim;
Göğsümün orta yerinde tutuşan hasretin
Evrenin bağrında alev aldı yeniden
Yüreğim sevda kuşudur hasretine

Hüznün tam da orta yerinde

Sana düşen hayallerden içtim

Kokunun buğusunu çekerek ciğerlerime…

Yasemenim;
Sana dokunmaya kıyamayan bu eller
Yansın çöller içinde
Yansın sensiz özlemle geçen seneler

Gamzelerine çiçek olamamış gülüşlerim

Bak şimdi

Yakamozlar gibi çarpıyor irislerime…

Yasemenim;
Her gece düşüme devrilir gülümsemelerin
Firakın serseri kurşun olur

Vurur geçer kalbimi her defasında.
Öyle bir an ki
Rayihana selam duran rüzgârda
Mansuru asarlar gibi asılırken kirpiklerim
Bilmezler, sensizliğin gülüşüme yabancı kaldığını…

Yasemenim;
Şem’e koşan pervaneler gibi yanardım
Utanırda insanlardan
Sessiz köşelerde
Kızılırmak gibi kanardım
Gökkubbbe ağlardı üstüme
Bulutlu gecelerden
Sisli sabahlara sensiz uyanırdım…

Yasemenim;
Beyhude geçip giden ömrümde
Vuslatın hayata tutunmanın sihri
Gecelerim gözlerine mimli
Gündüzlerim saçlarına
Hayat derin bir sancı olup
Vuruyor yamaçlarıma…

Âdem Efiloğlu