Vasiyet oğula

 

OĞUL

Son nefes gelecektir, hep böylece bakmışım,

Mürüvvetin görmemek, ruhumu yıkar oğul.

Benki  sana  neslimi,   emanet  bırakmışım,

Bu yüzden evlenmemen, canımı sıkar oğul.

 

Bilgiden  geri  durma,  çabala  öğren   çalış,

Başladı doğduğunda, artık durmuyor yarış,

Sözünü   bal    eyleyip,   nefaseti   bul     alış,

Ruhunun    insicamı,  miraca    çıkar    oğul.

 

Bilginin    derinliği,   kuşatsın   şu cihanı,

Sınavın var dünyada, herkesin  imtihanı,

Boşuna heba etme, doğru kullan zamanı,

Sular  bile    bilgiyle ,  yukarı   akar   oğul.

 

Vatan deyince dimdik, ayakta kalmalısın,

Savaş varsa düşmanla, en önde olmalısın,

Bizde vatan şereftir, hep böyle bilmelisin,

Ferasetin düşmanın, kalbini söker oğul.

 

Ahlakın  üzerine,  bir   meşale   yakarak,

Bir nakkaş edasıyla, sanat gibi bakarak,

Kalbinin     ortasına,   adaleti   takarak,

Vicdanın  terazisi, dosdoğru çıkar oğul.

 

Aydınlık    yarınlara,   yoldaşın   olur     kader,

Her neyle karşılaşsan, doğrular olsun rehber,

Merhametin var ise, yanındadır  peygamber,

Güzel  söz  kötülüğü,  zemzemle   yıkar  oğul.

 

Yusuf  ki   kuyulardan,   saraylara  şah   oldu,

Yunus  balık karnında, dünyaya seyyah oldu,

Muhammed  çoban iken, eşsiz  padişah oldu,

Kimki  Allah yolunda, hep güzel  bakar oğul.

 

Tamah etme sakın ha, şu dünyanın malına,

Gönüller     kazanasın,     ahiretin     yoluna,

Boynunu eğmedikçe, Rabbin zalim kuluna,

Bozuk  maya  kimdeyse,  aslına  çıkar  oğul.

 

Ta  Ademden  bu  yana,  mücadele nefisle,

Bir yarış içindeyiz, hem de son hız nefesle,

Yırtılır   gırtlağımız,  bağırırsam   bu  sesle,

Şeytana  kulluk eden, diz üstü çöker  oğul.

 

Adem Efiloğlu

Yorum Yapın

All fields marked with an asterisk (*) are required