VAR

Terk eyleyip tacım tahtım,
Sana doğru gelesim var,
Tek seninle güler bahtım,
Bu uğurda ölesim var.

Hatalardan dersler alıp,
Günahlara tövbe sarıp,
Yüreğimi aşkla karıp,
Dergahında solasım var.

Senin kapın açık bize,
Alnım secde kuvvet dize,
Buyurduğun her denize,
Çekinmeden dalasım var.

Çığlığımız her fetretten,
Kurtularak şu nefretten,
Arınarak tüm gafletten,
Bir tövbekâr olasım var.

Şakıyarak Bilal gibi,
Dalgalanan hilal gibi,
Şu ustura Kemal gibi,
Hataları dilesim var.

Arşın bütün katlarında,
Ehli beytin yatlarında,
Şu cennetin hatlarında,
Neşe ile gülesim var.

Ne Ferhat’ım Ne Yunus’um,
Doğru yöne benim usum,
Allah kitap bil namusum,
Onlar ile dolasım var.

Oku emri ile ilim,
Öğrenerek türlü bilim,
Her mecrada aklıselim,
Onu rehber kılasım var.

Ey Âdemi gamla doldun,
Bu yolda bir yolcu oldun,
Bak huzuru Rab’da buldun,
Geçmişimi silesim var.

Âdem Efiloğlu