TÜRK’ÜN DESTANI 2

 

Tanrı dağlarında kurt, Anadolu’da aslanım,

Hürriyet ateşinde, alev alır dört yanım,

Bayrağıma can verir, damarda akan kanım,

Şehadetse sek  içen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Beş kıtanın hepsine, mührümüzü vurmuşuz,

Bizi içten yıkmışlar, yine devlet kurmuşuz,

Özgürlük nişanemiz, huzurunda durmuşuz,

Hürriyete rol  biçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Hazarın gölgesinden, bir solukta geçmişim,

Fıratın sularını, kana kana içmişim,

Avrupadan Asya’ya, kanat takıp uçmuşum,

Kanatsız bile uçan, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

İki yüz on altıdır, an gelir kaldırdığım,

Kılıcım zafer yazar, mazlumdur güldürdüğüm,

Vatan içinse eğer, kıymetsiz öldürdüğüm,

Yurduma ufuk açan, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Yurt tuttuğum toprağa, emanet olup kondum,

Vatan vazife dedi,  pervane olup döndüm,

Afrika’da yanarken, Sarıkamış’ta dondum,

Dağları donsa geçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Hakikat bahçesinde bağlanır dillerimiz,

Bağdat’ta açar idi, o eşssiz güllerimiz,

Bizansın surlarını, parçalar ellerimiz,

Ölümlere kın biçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Barbarosun ardında, gemilerde tayfayım,

Anlatmakla biter mi, milyarlarca sayfayım,

Düşmanıma hastalık, dostlarıma şifayım,

Zalimi böyle ölçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Azeri , Gazneliyim, şirke hesap kesenim,

Çok renklidir coğrafyam, türlü desen desenim,

Selçuklu desen benim, Osmanlı desen benim,

Bir Ademim  mert esen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Adem Efiloğlu