TÜRK’ÜN DESTANI 2

Tanrı dağlarında kurt, Anadolu’da aslanım,

Hürriyet ateşinde, alev alır dört yanım,

Bayrağıma can verir, damarda akan kanım,

Şehadetse sek içen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Beş kıtanın hepsine, mührümüzü vurmuşuz,

Bizi içten yıkmışlar, yine devlet kurmuşuz,

Özgürlük nişanemiz, huzurunda durmuşuz,

Hürriyete rol  biçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Hazarın gölgesinden, bir solukta geçmişim,

Fırat’ın sularını, kana kana içmişim,

Avrupa’dan Asya’ya, kanat takıp uçmuşum,

Kanatsız bile uçan, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

İki yüz on altıdır, an gelir kaldırdığım,

Kılıcım zafer yazar, mazlumdur güldürdüğüm,

Vatan içinse eğer, kıymetsiz öldürdüğüm,

Yurduma ufuk açan, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Yurt tuttuğum toprakta, özgürlüğe uyandım,

Vatan vazife dedi,  pervane olup döndüm,

Afrika’da yanarken, Sarıkamış’ta dondum,

Dağları, donsa geçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Hakikat bahçesinde bağlanır dillerimiz,

Bağdat’ta açar idi, o eşsiz güllerimiz,

Bizans’ın surlarını, parçalar ellerimiz,

Ölümlere kın biçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Barbaros’un ardında, gemilerde tayfayım,

Anlatmakla biter mi, milyarlarca sayfayım,

Düşmanımla cephede, dostlarımla saftayım,

Zalimi böyle ölçen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Azeri, Gazneli’yim, şirke hesap kesenim,

Çok renklidir coğrafyam, türlü desen desenim,

Selçuklu desen benim, Osmanlı desen benim,

Bir Âdemim mert esen, Türk’ün oğlu Türk’üz biz.

 

Âdem Efiloğlu